Modlitwa Jezusa jest krótką, ale potężną modlitwą, której korzenie sięgają wschodniej tradycji chrześcijańskiej, szczególnie w wspólnotach monastycznych. Jej początek sięga wczesnego kościoła chrześcijańskiego, gdzie była promowana przez Ojców Pustyni w IV wieku jako środek do kultywowania wewnętrznego pokoju i stałej pamięci o Bogu. Prostota i bezpośredniość tej modlitwy czynią ją narzędziem do kontemplacyjnej modlitwy, często powtarzaną w ramach praktyki Modlitwy Jezusa, aby przywołać Boże miłosierdzie i wzmocnić relację z Chrystusem. Jest szeroko stosowana w tradycjach Wschodniego Kościoła Prawosławnego, Wschodniego Kościoła Katolickiego oraz niektórych tradycjach anglikańskich, szczególnie w kontekście duchowej dyscypliny i praktyk ascezy. Modlitwa jest również integralną częścią “Modlitwy Serca” lub “Hesychazmu”, który koncentruje się na cichej, ciągłej modlitwie i dążeniu do duchowej jedności z Bogiem. Modlitwa ta jest często odmawiana za pomocą sznura modlitewnego (komboskini), z każdą pętlą reprezentującą jedno powtórzenie modlitwy, co pomaga w skoncentrowanej i medytacyjnej praktyce modlitewnej.