It-Talba ta’ Ġesù hija talba qasira iżda qawwija radikata fit-tradizzjoni Kristjana tal-Lvant, partikolarment fil-komunitajiet monastiċi. L-oriġini tagħha jemmnu li tmur lura għall-knisja Kristjana bikrija, fejn kienet promossa mill-Ħamriż tad-Disert fis-seklu 4 bħala mezz biex tiġi kultivata l-paċi interna u r-rimi ta’ Alla. Is-simplessità u l-direzzjoni tagħha jagħmluha għodda għal talb kontemplattiv, spiss irrepetut bħala parti mill-prattika tat-Talba ta’ Ġesù biex invoka l-ħniena ta’ Alla u ssostni r-relazzjoni tal-persuna ma’ Kristu. Hija wiesa’ użata fit-tradizzjonijiet Ortodossiċi tal-Lvant, Kattoliċi tal-Lvant, u xi tradizzjonijiet Anglikani, speċjalment fil-kuntest tad-dixxiplini spiritwali u l-prattiki ascetiċi. It-talba hija wkoll integrali fit-“Talba tal-Qalb” jew “Hesychasm,” li tiffoka fuq it-talb sieket, kontinwu u l-għan li jintlaħaq l-unjoni spiritwali ma’ Alla. It-talba hija spiss irreċitata bl-użu ta’ ħabel tat-talba (komboskini), fejn kull nota tirrappreżenta ripetizzjoni waħda tat-talba, u tgħin fil-prattiki tat-talb konċentrati u meditativi.