Lutja “Lavdia qoftë,” e njohur gjithashtu si “Doksologjia,” është një himn i shkurtër por thelbësor i lavdërimit për Trininë e Shenjtë, i përdorur tradicionalisht në liturgjinë krishtere. Origjinat e saj mund të gjenden në Kishën e hershme të krishterë, ku ajo ishte përdorur në adhurim dhe lutje për të glorifikuar Zotin. Lutja shpreh nderim dhe njohje të natyrës së përjetshme të Zotit, duke pohuar lavdinë e Tij “tani dhe përjetësisht.” Ajo është e rëndësishme si në lutjet personale ashtu edhe në ato të komunitetit, shpesh e recituar në fund të psalmeve, kremtimeve liturgjike dhe devocioneve të ndryshme, duke shërbyer si një kujtesë për qendrsinë e lavdisë së Zotit në jetën e besimtarëve. Përdorimi i saj të gjerë në disa denominacione të krishtera thekson rëndësinë e saj të qëndrueshme në praktikat e adhurimit.