Akt żalu to modlitwa w tradycji chrześcijańskiej, szczególnie w katolicyzmie, używana do wyrażenia smutku za grzechy i szukania Bożego przebaczenia. Jej początki sięgają wczesnego Kościoła, gdzie wierni dostrzegali potrzebę pokuty w modlitwie. Choć dokładne słownictwo ewoluowało, jej cel pozostaje głęboko zakorzeniony w chrześcijańskich naukach na temat znaczenia żalu (szczerego wyrzutów sumienia) jako drogi do pojednania z Bogiem. Modlitwa ta jest zazwyczaj odmawiana podczas Sakramentu Pokuty (Spowiedzi), gdzie pokutnik spowiada się przed kapłanem, wyraża żal i prosi o rozgrzeszenie. Może być również odmawiana prywatnie w osobistych modlitwach, gdy szuka się Bożego miłosierdzia. Akt żalu ma znaczną duchową wagę, ponieważ ucieleśnia istotne elementy pokuty: uznanie własnych grzechów, odczuwanie szczerego smutku i zobowiązanie do unikania przyszłego grzechu. Ta modlitwa przypomina wiernym o nieskończonym miłosierdziu Bożym i chrześcijańskiej odpowiedzialności za dążenie do świętości.