Ny Fanekem-pivalozana dia vavaka ao anatin’ny fomban-drazana kristiana, indrindra ao amin’ny Katolika romana, izay natao hanehoana alahelo noho ny ota sy hitadiavana ny famelan’Andriamanitra. Ny niaviany dia efa hatramin’ny Fiangonana voalohany, izay nahatsapan’ny mpino ny filàna fibebahana amin’ny alalan’ny vavaka. Na dia niova aza ny teniny tamin’ny fotoana nifandimby, dia mijanona ho lalim-paka ao amin’ny fampianarana kristiana ny tanjony, izay maneho ny maha-zava-dehibe ny fibebahana marina (fivalozana lalina) ho lalana mankany amin’ny fampihavanana amin’Andriamanitra.

Amin’ny ankapobeny, ity vavaka ity dia atao mandritra ny Sakramentan’ny Fibebahana (Fiekem-pahotana), izay eken’ny mpibebaka amin’ny pretra ny fahotany, maneho ny alahelony, ary mangataka ny famelan-keloka. Afaka atao manokana amin’ny vavaka manokana ihany koa izany rehefa mitady ny famindram-pon’Andriamanitra.

Ny Fanekem-pivalozana dia manana lanja ara-panahy lehibe satria maneho ireo singa fototry ny fibebahana: ny fankatoavana ny fahotana, ny fahatsapana alahelo marina, ary ny fanoloran-tena hisorohana ny fahotana amin’ny ho avy. Ity vavaka ity dia mampahatsiahy ny mpino ny famindram-pon’Andriamanitra tsy manam-petra sy ny andraikitra kristiana hitolona ho amin’ny fahamasinana.